و خدائی که در این نزدیکیست...

کشیش سوار هواپیما شد.  کنفرانسی تازه به پایان رسیده بود و او می‎رفت تا در کنفرانس دیگری شرکت کند؛ می‎رفت تا خلق خدا را هدایت کند و به سوی خدا بخواند و به رحمت الهی امیدوار سازد.  در جای خویش قرار گرفت.  اندکی گذشت، ابری آسمان را پوشانده بود، امّا زیاد جدّی به نظر نمی‎رسید.  مسافران شادمان بودند که سفرشان به زودی شروع خواهد شد…

یادمان باشد زنده ایم و اشرف مخلوقات. بیایید همگی یادمان باشد.

یادم باشد حرفی نزنم که به کسی بر بخورد، نگاهی نکنم که دل کسی بلرزد،خطی ننویسم که آزار دهد کسی را، یادم باشد که روز و روزگار خوش است وتنها دل ما دل نیست، یادم باشد جواب کین را با کمتر از مهر و جواب دو رنگی را با کمتر از صداقت ندهم، یادم باشد باید در برابر فریادها سکوت کنم و برای سیاهی ها نور بپاشم، یادم باشد از چشمه درسِِ خروش بگیرم و از آسمان درسِ پـاک زیستن. یادم باشد سنگ خیلی تنهاست ...

عاشق حقیقی

بارها این جمله را پیش خود تکرار کرده بود. تا فردا وقتی توی دانشگاه با دختر مورد علاقه اش روبرو شد به او بگوید: تو تنها کسی هستی که دوستش دارم.

اما فردا وقتی دختر مورد علاقه اش به همراه خواهرش به دانشگاه آمده بود تا محیط تحصیلش را به او نشان بدهد.

فهمید شاید او تنها کسی نباشد که دوستش دارد.!!!!

من.. تو .. او

من به مدرسه میرفتم تا در س بخوانم ...
تو به مدرسه میرفتی به تو گفته بودند باید دکتر شوی ...
او هم به مدرسه میرفت اما نمی دانست چرا ؟!

وای از آن لحظه غفلت که تو یادم باشی

باز هم نیمه شعبان آمد و باز کوچه ها و خیابان ها چراغانی شد.

کاش چراغ دلمان هم با حضور آقا چراغانی بشه.

دلمان گرفته از غیبت آقا ولی خیابانهایمان چراغانیه.

این دل گرفتگی از ماست یا از غیبت آقا؟؟؟

میلاد آخرین منجی عالم بشریت بر همه شیعیان واقعیه آن حضرت مبارک باد.

برای تعجیل در فرجش دعا کنیم با ذکر صلوات.